[1]دستور قديم قبله يابى :

براى سهولت طالبين دستور مى دهم كه انحراف قبله هر شهرى را كه خواهند دايره بر زمين مسطح رسم كنند و بر مركز آن كه وسط حقيقى است شاخصى نصب نمايند تا دو فايده بخشد , يكى آن كه چون سايه معدوم شود يا به منتهاى كمى رسد به حسب آفاق وقت زوال است , ديگر آن كه بر سطح آن دايره دو خط عمودى رسم كنند كه در نقطه مركز با هم تقاطع كند بطورى كه يكى از آن دو خط امتداد سايه شاخص باشد كه از دو طرف تا محيط دايره رسد و خط ديگر از وسط اين خط دو مركز دايره كشيده شود تا به محيط دايره منتهى شود كه دايره را به چهار قسمت متساوى نمايد و به چهار محيط دايره منتهى شود پس نقطه طرف طلوع آفتاب را مشرق و نقطه مقابل آن را مغرب دانند و اگر خود به جاى شاخص بايستد و نقطه مشرق را به دست راست خود قرار دهد نقطه پيش رويش شمال و پشت سرش نقطه جنوب است . پس بين هر دو نقطه را نود قسمت كرده , خط بكشد هر خط درجه مى شود , آن وقت انحراف قبله آن شهر را از جدول اين تقويم پيدا كرده ببيند چند درجه است به همان اندازه از نقطه جنوب شماره كند تا خط قبله معلوم شود .