2 - در بخش دوم على ( ع ) تعهد پيغمبر را ذكر مى كند . اخذ على الوحى ميثاقهم و على تبليغ الامانه رسالتهم . خداوند به پيغمبر دو تعهد را سپرده است :

الف - در مقابل وحى الهى متعهد است , او موظف است از خود چيزى نگويد , هر چه مى گويد از الهام الهى باشد , نظرات شخصى را در رسالت , دخالت ندهد .

ب - تبليغ كند ( برساند ) . هر چه را گرفته , نگاه ندارد , پيش خود دفن نكند آنچه را گرفته به مردم رساند .

3 - وضعيت اجتماعى , فرهنگى , فكرى زمان ظهور پيامبر :

در 5 جمله اميرالمؤمنين ( ع ) زمينه كلى ذهنى و عملى مردم , در هنگام ظهور پيامبران را دقيقا ذكر مى فرمايد :

لما بدل اكثر خلقه عهد الله اليهم فجهلوا حقه و اتخذوا الانداد معه واحتالتهم الشياطين عن معرفته و اقتطعتهم عن عبادته .

ترجمه : هنگاميكه بيشترين بندگان خدا , فرمان الهى را به آنان ( خود ) را , دگرگونه كرده بودند , پس حق او را نشناختند و با او رقيبانى را به خدائى گرفته بودند . و شيطانها آنها را در شناخت خدا دور نگاهداشته و از عبوديت او بر كنار داشته بودند .

هنگاميكه اكثر خلقه دگرگونه كرده بودند , نه همه بندگان خدا , اكثريت آنان . خداوند يك دستور العمل براى بندگان هميشه دارد و بيشترين آنها در آن زمينه اجتماعى , آن دستور العمل را دگرگونه كرده بودند . چرا اكثر خلقه ( نه همه خلق ) زيرا كه در هيچ زمانى تاريكى مطلق وجود نداشته است . هيچ زمانى نبوده