پژوهش، بيش‌ترين تكيه و ارجاع به همين كتاب صورت گرفته است.

3. در فهم و تفسير و سامان دهى آراى اتو، نگارنده از آخرين منابعى كه به‌طور مستقل به بررسى آراى او پرداخته است، بهره‌مند گشته است. دست‌يابى به اين منابع را مديون دانشمند ارجمند، دكترلگنهاوزن هستم كه در سفر به آمريكا، آن‌ها را براى نگارنده تهيه كرد.

4. هدف اصلى نگارنده از اين پژوهش، بازخوانى منابع اصيل فرهنگ اسلامى، با توجه به آخرين پژوهش‌هاى عصر حاضر، در محدوده موضوع رساله است. بر اين باورم كه با نگاهى نو به اين منابع، مى‌توان به رشد و بارورى فرهنگى دست يافت و در برابر پرسش‌هاى نو پاسخ‌هايى متناسب با روح دينى و كالبد فرهنگى خودمان يافت. از اين طريق، مى‌توان همگامى با فرهنگ زمانه را از آفت انقطاع از ميراث فرهنگ خودى زدود. از اين رو، براى مطالعه تطبيقى آراى ابن‌عربى، انديشمندى متعلق به عصر مدرن و قرن بيستم را برگزيدم و او را بر كسانى چون مايستر اكهارت ترجيح دادم.

5. از آن‌جا كه مقايسه تحليلى ميان آراى ابن‌عربى و اتو در فصل سوم، بر پايه ديدگاه‌هايى است كه در دو فصل اوّل و دوم به‌طور مستند تشريح شده، از ذكر دوباره منابع آراى منسوب به اين دوانديشمند، در فصل سوم احتراز شد، مگر در مواردى كه نكته‌اى بيان شده باشد كه مستند آن، دردو فصل پيشين نيامده باشد.

و آخر دعوانا ان الحمد للّه ربّ العالمين‌

على شيروانى‌