معنوى به تكامل مى رسد. آن دوران، دوران روشن فكرى، عقل سليم و شكوفايى است و تا پايان جهان مادى ادامه خواهد يافت.

نتيجه گيرى

قرآن كريم مى فرمايد: «هيچ امتى وجود ندارد مگر آن كه ميانشان بيم دهنده اى بوده است».[1]

«پيش از تو، پيامبرانى فرستاديم. داستان بعضى را برايت گفته ايم و داستان بعضى را نگفته ايم».[2]

«مردم يك امت بودند. آن گاه خدا پيامبران بشارت دهنده و ترساننده را فرستاد و بر آن ها كتاب برحق نازل كرد تا آن كتاب در آن چه مردم اختلاف دارند ميانشان حكم كند».[3]

اسلام يعنى تسليم شدن در برابر خدا و اطاعت از فرمان هاى او. قرآن مى فرمايد پيامبر عظيم الشأن اسلام حضرت محمد (صلى الله عليه وآله) براى تكميل قوانين جهان مبعوث شد همان طور كه تمامى پيامبران چنين كردند.

«بگوييد: ما ايمان آورديم به خدا و آن چه كه بر ما نازل شد و آن چه بر پيامبران گذشته: ابراهيم ، اسماعيل، اسحاق و يعقوب فرستاد و دين خدا را توسط اقوام آن ها حفظ كرد و به موسى و عيسى كه پيامبران تمام اعصار و اقوام هستند رسانيد. بين هيچ كدام از آن ها تفاوتى قائل نيستيم».[4]

اسلام خلاصه ى تمام اديان است. اسلام راهنماى تمامى جنبه هاى زندگانى است.

بودا خود را آخرين ناجى بشر نمى داند و بر اين باور است كه بوداى ديگر با نام