روح انسانى در مراتب خود به تجرد عقلى تام مى رسد , ارتباط جسم و روح از نوع ارتباط لفظ با معناست و از قبيل پيوند گلبرگ و گلاب نيست

گلاب در گلبرگ گسترده و مفروش است و لطافت برگ و معطر بودن آن به وسيله گلاب است , چندان كه اگر گلاب را بگيرند , گلبرگ تفاله اى بيش نيست وليكن روح يك امر مادى نيست تا در بدن گسترده

مرتبه پنجم , تصفيه عمل از رسيدن به سعادت عقليه و لذات روحانيه دائمه ازليه ابديه و منسلك شدن در سلك كروبين و منخرط شدن در جلگه عقول قادسه و ملائكه مقربين و در مقابل آن عمل نمودن براى اين مقصد است و اين درجه گرچه درجه بزرگ و مقصد عالى مهمى است و حكما و محققين به اين مرتبه

از سعادت خيلى اهميت داده و براى آن ارزش قائل شده اند ولى در مسلك اهل الله اين مرتبه نيز از نقصان سلوك است و سالك آن نيز كاسب و از اجيران به شمار مى رود , گرچه در متجر و مكسب با سايرين فرقها دارد

و در ازاء اين مرتبه كه مرتبه ششم است از خوف عدم وصول به اين لذات و حرمان از اين سعادات و در مقابل عمل براى اين مرتبه از خوف است و اين نيز گرچه مرتبه عاليه اى است و از حد اشتهاى امثال نويسنده خارج است ولى در نزد اهل الله اين نيز عبادت عبيد است و عبادت معلل است

مرتبه هفتم , تصفيه آن است از وصول به لذات جمال الهى و رسيدن به حجتهاى انوار سبحات غير متناهى كه عبارت از جنت لقاء است , و اين مرتبه يعنى جنت لقاء از مهمات مقامات اهل معرفت و اصحاب قلوب است , و دست آمال نوع از آن كوتاه است و اوحدى از اهل معرفت به سعادت اين شرف مشرفند و اهل حب و جذبه از كمل اهل الله و اصفياء الله هستند وليكن اين