براي رشد و تعالي انسان فراهم آمده است. طبيعي است که اين وضعيت به معناي دسترسي بيشتر انسان به کالا و خدمات است و دسترسي بيشتر انسان به کالا و خدمات براي به کارگيري آن در جهت رشد و تعالي نوع بشر، مستلزم توليد بيشتر است و توليد بيشتر درک و استفاده از روش هاي علمي و فني و بهره مندي از فن آوري است.

اسلام به عنوان دين همه جانبه، در رابطه با توسعه اقتصادي حقايقي را بيان کرده که نه تنها دولت اسلامي بايد در جهت رساندن جامعه به توسعه اقتصادي برنامه ريزي همه جانبه و کامل داشته باشد، بلکه افراد نيز وظيفه دارند که انديشه توسعه را در سر داشته باشند و از طريق کار و کوشش و تلاش و فعاليت، در اين راستا گام بردارند.

متون ديني و اسناد نقلي دين حقايق فراواني را درباره توسعه اقتصادي مطرح کرده است که در اين جا به نمونه اي از آن اشاره مي شود:

توسعه بر واجب النفقه

اسلام، اصلاح وضع معيشت و توسعه زندگي را از محدوده فردي به حيطه اجتماعي گسترش داده است؛ به گونه اي که فرد موظّف است به اصلاح معيشت ديگران نيز بپردازد که زن، فرزندان و والدين از جمله آن هايند.

مرحوم فيض در «المحجة البيضاء» نقل مي کند که پيامبر اکرم صلي الله عليه و اله و سلّم روزي با اصحاب نشسته بود که جوان رشيد و نيرومندي از جلوي چشم آنان گذشت. اصحاب گفتند: «ويح! هذا لو کان شبابه وجلده في سبيل الله»؛ اي کاش! اين جوان با اين قدرت و جواني اش در راه خدا قدم برمي داشت. وجود مبارک پيامبر صلي الله عليه و اله و سلّم فرمود: ¦«لا تقولوا هذا فإنّه إن کان يسعي علي نفسه ليکفّها عن المسألة ويغنيها عن النّاس فهو في سبيل الله و إن کان يسعي علي أبوين ضعيفين أو ذرّية ضعاف ليغنيهم ويکفيهم فهو في سبيل الله و إن کان يسعي تفاخراً أو تکاثراً فهو في سبيل الشّيطان»¦؛