پيشگفتار مؤلف

کثرت گرايي ديني به منزله ي يک نظريه جذاب درباره کثرت اديان مطرح شده است. براساس اين نظريه تفاوتهاي موجود بين اديان و مذاهب، مانند تفاوتهاي فرهنگي يا نژادي، نسبت به ذات مشترک انسانيت از اهميت ثانوي برخوردارند. در اين ديدگاه تفاوتهاي ديني را بايد همچون تفاوتهاي فرهنگي تحمل کنيم، زيرا آنها نسبت به ايمان زير بنايي ذاتي که وسيله نجات همه مؤمنان است، داراي اهميت کمتري هستند.

کتابي که پيش رو داريد ، نتيجه ي تلاشي است براي دريافتن اين نکته که چه جنبه هايي از کثرت گرايي ديني از منظر مسلماني که مي خواهد به دين اسلام وفادار بماند، مقبول است؛ زيرا هر چند کثرت گرايي ديني نخست در متون الهيات مسيحي مطرح شد، ولي نظر متفکران مسلمان نيز بدان معطوف شده است.

در اين کتاب استدلال کرده ام که برخي از وجوه کثرت گرايي ديني مسيحيت ليبرال با تعاليم اسلام سازگار نيست، هر چند وجوهي را نيز در آن مي توان يافت که قابل قبول باشند.

کثرت گرايي ديني نسبت به مفاهيم حقيقت ديني، معرفت، نجات، وظيفه و تکليف نسبت به خدا و نسبت به کساني که ديني غير از دين ما اختيار