براي فراهم کردن راه نجات براي برخي از مردم مجاز مي داند؛ دست کم صرفاً به خاطر تعاليم مکتب کمونيسم، او حاضر به انکار اين امر نيست.

نبايد فراموش کنيم که سه ديدگاهي که مربوط به نجات ارائه شد، همگي مربوط به الهيات مسيحي هستند. هيک خود کثرت گرايي ديني را به عنوان يک «نظريه مسيحي»[1] معرفي کرده که با شمول گرايي آغاز شده ولي نتايج فراتري را نيز مي پذيرد.[2] مسائل محل نزاع درباره کثرت گرايي ديني، از مسائلي هستند در باب چگونگي فهم تعاليم مسيحيت درباره نجات. بنابر تعاليم سنتي مسيحيت، نجات عبارت است از بخشش الهي گناهان ما، بخششي که، با توجه به سهم همه انسانها در گناه نخستين حضرت آدم، صرفاً با رنج کشيدن حضرت مسيح و فداکاري او بر صليب ميسر است. افزون بر اين، سهيم شدن در بازخريد[3] حضرت مسيح عليه السلام، از نظر پروتستانها، انسان بايد با ايمان خود شخصاً به نداي حضرت پاسخ دهد و از نظر کاتوليکها با آيين غسل تعميد بايد در بازخريد سهيم شد.

نکته قابل ملاحظه اين است که آموزه نجات را در مکتب پروتستان نسبت به ايمان توضيح مي دهند، در حالي که در مکتب کاتوليک تأکيد بر آيين و شعائر کليسا[4] ست، هر چند استثنا هم ممکن است. طبق تعاليم کاتوليک، باز خريد، غايت درست انسان است؛ يعني ديدار مبارک خدا در بهشت (لقاء الله). بازخريد يعني رهايي انسان از قيد و بند بردگي گناه، يعني آشتي او با خدا که به وسيله رنج کشيدن و مرگ حضرت مسيح عليه السلام به عنوان تجسد خدا متحقق مي شود. انسانها در اين باز خريدن با رعايت آيين کليسا، سهيم مي شوند،