فرقه هاي مسيحي، مصلوب شدن حضرت مسيح عنصر ذاتي مسيحيت است كه واقعيت تاريخي آن به عنوان امري تثبيت شده غير قابل ترديد محسوب مي شود. از سوي ديگر مسلمانان ناگزير به انكار تصليب هستند، زيرا در قرآن مستقيماً به اين نكته تصريح شده است.

دكتر نصر حتي به حل اين گونه تناقض هم اميداوار است، هر چند بهاي آن نسبيت گرايي افراطي درباره حقيقت باشد. فهم اين نكته كه به نظر مسيحيان مصلوب شدن حضرت مسيح(ع) واقعاً به وقوع پيوسته و به نظر مسلمانان ، مشكل نيست. درباره اين اختلافات مي توان به شيوه اي گمراه كننده بحث كرد. بدين صورت كه بگوييم قضيه مصلوب شدن حضرت مسيح(ع) براي مسيحيان صادق و براي مسلمانان كاذب است. در اين قضيه عبارت «صادق براي x» را بايد «صادق به اعتبار x» يا «صادق به نظر x» تعبير كرد. ولي آنچه كه نصر قصد تبيين آن را دارد بسيار بحث برانگيزتر است. او تمثيلي محسوس ارائه مي دهد. امور از زواياي مختلف، متفاوت به نظر مي رسد. نمونه اي که او ارائه مي دهد، گوش دادن به موسيقي باخ است. اين موسيقي براي افرادي كه زمينه هاي متفاوتي دارند، به طور متفاوت معني خواهد داشت. ولي مسأله در اينجا بر سر چگونگي تعبير و تفسير رويدادهايي كه در «كالوري»[1] به وقوع پيوسته، نيست، بلكه اختلاف بر سر خود اين رويداد تاريخي است. گاه وقوع حادثه به ديدگاه خود ما ارتباط پيدا مي کند، مثلاً تشخيص بلندي و يا كوتاهي رعد بستگي به اين امر دارد كه اين صدا را از كجا شنيده باشيم. بر اساس نظريه نسبيت اينشتاين، همزماني[2] امري عيني نيست و بستگي به ديدگاهي دارد كه از آنجا توصيف مي شود. بر اساس اظهارات نصر حقيقت ديني بايد چيزي