مِنْها وَ حَمَلَهَا الاِْنْسانُ...))﴿1)
آسمان بار امانت نتوانست كشيد *** قرعه فال به نام من بيچاره زدند
حافظ
﴿(وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذ الْحَقُّ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِما كانُوا بِآياتِنا يَظْلِمُونَ)﴾[2]
كرا نايد گران امروز رفتن بر ره طاعت گران آيد مرآن كس را به روز حشر ميزانها
به نعمت ها رسند آن ها كه ورزيدند نيكى ها *** به شدت ها رسند آن ها كه بشكستند پيمانها
ناصرخسرو
﴿(...وَ لا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْس إِلاّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى ...)﴾[3]
عيب رندان مكن اى زاهد پاكيزه سرشت كه گناه دگران برتو نخواهند نوشت
من اگر نيكم اگر بد تو برو خود را باش هركسى آن دِرَوَد عاقبت كار كه كِشت
﴿(مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزى إِلاّ مِثْلَها وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ)﴾[4]
نكوكارى از مردم نيكراى *** يكى را به ده مى نويسد خداى
سعدى
﴿(وَ سارِعُوا إِلى مَغْفِرَة مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّة عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الاَْرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ)﴾[1]
[1] الأحزَاب (33): 72.
[2] الأعرَاف(7): 8 ـ 9.
[3] الأنعَام(6): 164.
[4] الأنعَام (6): 160.