2 ـ 2 ـ نقش ائمّه در احياء دين، سيدمرتضى عسگرى.

نكته

برخى افعال همانند: تَباركَ، تعالى، عَزَّوجَلَّ، كه در زبان عربى به صورت جمله معترضه به كار مى روند، در فارسى به صورت صفت ترجمه مى شوند: إِنَّ اللّهَ تَباركَ و تَعالى...; همانا خداوند منزّه و بلند مرتبه...

نگاهى به تفاسير روايى شيعه

دانش تفسير همزمان و همزاد با ظهور و نزول قرآن پديد آمده[1] و بدون شك، نخستين مفسّر قرآن كريم همانا پيام آور وحى(صلى الله عليه وآله) است.

   گرچه مفسران و قرآن پژوهان روش هاى متفاوتى را در تفسير قرآن يادآور شده اند، بايد اذعان نمود كه روش تفسيرروايى اصيل ترين و با سابقه ترين شيوه تفسيرى در فهم معانى قرآن كريم به شمار مى آيد.[2]

   در اين بخش، به اختصار نگاهى به مهم ترين و مشهورترين تفاسير روايى شيعه مى افكنيم.