اميرمؤمنان علي (عليه السلام) نيز مي‌فرمايد:

«دَعُوا الْفُضُولَ يُجَانِبْكُمُ السُّفَهَاء»؛ [1]

«گفتار و کردار بيهوده و بي‌معنا را واگذاريد تا سبک مغزان از شما دوري نمايند».

و نيز آن حضرت در جايي ديگر مي‌فرمايد:

«رُبَّ لَغوٍ يجلِبُ شَرّاً»؛ [2]

«بسا گفتار بيهوده و کردار سبک و بي‌معنا که شرّ و زياني به دنبال دارد».

يکي از خصلت‌هاي نيکو نسبت به همسفران و به خصوص به هم‌اتاقي‌ها، ابراز دوستي و محبت است؛ چرا که اظهار دوستي و محبت، سبب جلب محبت و دوستي ديگران نسبت به انسان مي‌شود. درجاي‌جاي کتاب آسماني ما، خداوند دوستي و محبتش را به مؤمنان، صابران، متقيان، متوکلان، محسنان، تائبان، پاکان و عادلان ابراز کرده است، از جمله در آيات زير:

(فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ)3؛ (وَاللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ)4؛ (فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ)5؛ (إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ)6؛ (وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ)7؛ (إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ

[1] بحار الانوار، ج78، ص 53.

[2] غرر الحکم، ص 5290.

[3] مائده/54.

[4] آل عمران/ 146.

[5] همان / 76.

[6] همان / 159.

[7] آل عمران/ 134.