دستور دادند در بيابان گرم، از جهاز شتران، يك منبر تشكيل بدهند كه ايشان بر بالاى آن منبرتشريف ببرند و صداى روشنگرانه خدا را به مردم برسانند، و حتى در سفرهايى كه مى‌رفتند، نمى‌گذاشتند آن سفرها بدون تشكيل اين جلسات بگذرد، مثلًا در يكى از سفرهاى حجشان نوشته‌اند كه حضرت براى مردم پنج تا جلسه گذاشتند؛ دوبار در منا، يكبار در عرفات، دو بار در مسجدالحرام. در عرفات، در حال احرام، مهم‌ترين چيزى كه به نظر پيغمبر (ص) رسيد كه آن را در عرفات انجام بدهند و از هر عبادتى براى‌شان بالاتر بود، اين بود كه براى مردم صحبت كنند؛ مجهولات مردم را برطرف نمايند. مردم را با وظايف‌شان آشنا نمايند. منا هم كه آمدند، يك بارش در حال احرام بود و يك بار هم در حال بيرون آمدن از احرام. دو بار هم در مسجد الحرام در حال انجام حج تمتع كه تكيه دادند به ديوار كعبه، پشت به قبله و رو به مردم، براى آن‌ها سخنرانى كردند. اميرمؤمنان (ع) گاهى زين اسب خودشان را منبر قرار مى‌دادند؛ يعنى دهنه اسب را كشيده و دستور مى‌دادند كه مردم همگى بر روى اسب، صورتشان را به طرف حضرت برگردانند. بعد براى مردم منبر مى‌رفتند تا آن‌ها جاهل نمانند؛