قرآن كريم مردم را بدان راهنمايى كرده: «فَسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُم لَاتَعْلَمُونَ»[1]: شما درباره آنچه برايتان مجهول مى‌باشد، به اهل‌ذكر مراجعه كنيد و از آن‌ها بپرسيد تا براى شما توضيح دهند و شما را به آن حقيقتى كه نمى‌دانيد، آگاه نمايند و دانا كنند. بنا بر روايتى كه در كتاب شريف كافى آمده است، امام باقر (ع) مى‌فرمايند: «اهل‌ذكر» كه در اين آيه شريفه مطرح‌شده، ما هستيم: «نَحْنُ أَهْلُ الذِّكْر.»[2] منظور از كلمه ذكر هم قرآن مجيد است: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ».[3]

لزوم مراجعه به افراد آشنا به روايات در زمان عدم دسترسى به اهل‌بيت‌

: حالا ممكن است بگوييد الان كه امامان ما در دنيا نيستند و دوازدهمينش هم كه از دسترس ما بيرون هست، ما اگر بخواهيم به اين آيه عمل كنيم، راه عمل به اين آيه چيست؟ خدا مى‌فرمايد: مجهولات خود را از اهل‌ذكر بپرسيد. اهل‌ذكر هم اهل‌بيت: هستند. اهل‌بيت: هم در دسترس ما نيستند. خود اهل‌بيت: فرمودند، در نبود ما، به كسانى‌

[1] 1. نحل: 43.

[2] 1. كافى، ج 1، ص 212.

[3] 2. حجر: 9.