و مجذوبان عاشق در ميان تهيدستان و فقيرانند . از اين جهت نبايد به احدى از اين طايفه به چشم حقارت نظر كرد ، بلكه بايد ادب و احترام و خوش اخلاقى و نيك رفتارى را نسبت به آنان رعايت نمود و آنان را از خود برتر و بهتر دانست .

اينان گروهى هستند كه خداى مهربان در قرآن مجيد از آنان به خوبى ياد كرده و بزرگشان دانسته و پيامبرش را به احترام آنان فرمان اكيد داده است[1] .

اينان چهره هاى معنوى وارسته و والايى هستند كه خداى بزرگ پيامبرش را به بودن با آنان امر مى كند و اجازه نمى دهد به خاطر چيزى و كسى دست از آنان بردارد و روى از آنان بگرداند ![2]

خداى عزيز شب معراج به پيامبرش فرمود :

محبت براى خدا محبت به تهيدستان و فقيران و نزديك شدن به ايشان است . پيامبر گفت : پروردگارا ! تهيدستان و فقيران كيانند ؟ خدا فرمود : كسانى كه به كم راضى اند و بر گرسنگى صابرند و بر آسانى شاكرند ، از گرسنگى و تشنگى خود شكايت نمى كنند و دروغ نمى گويند و بر پروردگارشان خشمگين نمى شوند و بر آنچه از دستشان رفته اندوه نمى خورند و به آنچه به آنان داده شده شاد نمى گردند .

اى احمد ! محبت من محبت به تهيدستان و فقيران است ، پس به آنان نزديك شو و نشستن آنان را به خود نزديك گردان تا به تو نزديك شوم[3] .

[1] ( لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ ) حجر ( 15 ) : 88 .

2 ـ ( وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلاَ تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلاَ تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطاً ) كهف ( 18 ) : 28 .

[3] يا أحمد ! إن المحبة لله هى المحبة للفقراء ، والتقرب إليهم قال : يا رب ! ومن الفقراء قال : الذين رضوا بالقليل وصبروا على الجوع وشكروا على الرخاء ولم يشكوا جوعهم ولا ظمأهم ولم يكذبوا بألسنتهم ولم يغضبوا على ربهم ولم يغتموا على ما فاتهم ولم يفرحوا بما آتاهم ، يا أحمد ! محبتى محبة للفقراء فادن الفقراء و قرب مجلسهم منك وبعد الأغنياء وبعد مجلسهم منك فإن الفقراء أحبائى

ارشاد القلوب : 1 / 200 ، الباب الرابع و الخمسون ; بحار الانوار : 74 / 23 ، باب 2 .