اسم الکتاب : توبه المؤلف : حسین انصاریان الجزء : 1 صفحة : 24
ائمه، همه آنها فرمودند: بعد از مردن
خبرهايىاست، آن هم خبرهاى عظيم: «عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ. عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ»[1]، نه خبرهاى دستكم و معمولى. منصور! اينهايى كه دنبال پول
و ثروت هستند و اطراف تو زيادند، هرگز خيرخواهت نيستند، آنها هيچكدام علاقهاى
به تو ندارند. پول مىخواهند، تو باشى يا پدرت، و يا پسرت. خود تو براى آنها
موضوعيتى ندارى، و امّا انسانى كه آخرت را بخواهد، همنشين و همصحبت با تو
نمىشود. چنين شخصى يك جلسه هم نمىآيد با تو بنشيند؛ چون نشستن همان و از دست
دادن آخرت همان (معناى عمومى اين سخن آن است كه: اى مردم! با مفسدين حرفهاى رفاقت
نكنيد؛ معاشرت نكنيد؛ رفت و آمد نكنيد؛ معاشرت با مفسدين، برباددهند آخرت است).
منصور نام امام صادق 7 را خواند و گفت: جعفر صادق 7، قوىترين و استوارترين