ما بيايى و در ميان درباريان ما بنشينيى، چيزى هم از شما نمى‌خواهم جز اين كه ما را فقط نصيحت كنى همين؟ امام (ع) كه منصور ملعون را مى‌شناخت و مى‌دانست كه او ميّت شده و ديگر افقى برايش نمانده كه صفات خدا از آن افق طلوع كند (ما افراد را نمى‌شناسيم، ولى امام (ع) كه آن‌ها را مى‌شناسند)، به پيشنهاد منصور، در واقع به هم انسان‌ها، جواب دادند: «مَنْ ارَادَ الدُّنْيَا لَايَنْصَحُكَ‌»[1]: كسى كه مادّى‌گرا است؛ كسى كه فقط دنبال دلار است و كار ديگرى ندارد؛ كسى كه تنها دنبال پول است، كارى با خدا، با آخرت، با انبيا ندارد و او فقط دنبال دنياست و مى‌گويد زندگى همين است و بايد در اين چارچوب، ثروت اندوخت و آن را مصرف كرد و با آن خوش گذراند و سپس مرد و بعد از مردن هم خبرى نيست. عليه خدا و انبيا هم اين حرف‌ها را مى‌زند. خدا در 114 كتاب، انبيا، همه 124 هزار نفرشان، و

[1] 1. كشف‌الغمه، ج 2، ص 427.