حديـث 27

نماز در مسجدالحرام

انسان براي ورود به عرصه گاه معنوي نماز و دست يافتن به حقيقت اين عبادت، ناچار است مراحل و منازلي را طي کند.

در مرحله اول بايد نسبت به لباس و مکان و آب وضو و غسل و خاک تيمّم از حق و حقوق تمام مردم و بيت المال مسلمين پاک شود.

اگر ذره اي از اجزاء لباس يا قسمتي از مکان و محل اين عبادت، يا قطره اي از آب وضو و غسل، يا مقداري از خاک تيمّم غصبي يا حرام باشد، با آن لباس و در آن مکان و با آن آب و خاک بهيچ عنوان نمي تواند به بارگاه قدس برسد و به ميهماني حضرت محبوب مشرّف گردد.

نماز با لباس حرام و با آب و خاک غير مباح و با مکان غير شرعي نماز نيست، هر چند مکلف براي بجا آوردن آن خود را به انواع مشقتها و زحمات و رنج ها دچار کند.

مگر امکان دارد کسي با آلودگي به مال حرام يا قرار گرفتن در مقام حرام، يا با اتصال به غسل و وضو و تيممي که آب و خاکش از راه حرام است، به بارگاه عزت آن عزيز راه يابد.