سنت واجب و فرض گشت.

حاجيان براي سيراب کردن قلب از ايمان و عقل از معرفت و نفس از حسنات و اعضاي رئيسه بدن از اعمال صالحه، بايد به سعي صفا و مروه برخيزند و سعي خود را فرار از شيطان و روي آوردن به حق قرار دهند.

در اداي سعي بايد سعي زائر اين باشد که اين حرکت در صفا و مروه را بمنزله تردّد در حريم خانه مالک الملوک قرار دهد و نسبت به حضرت او اميد عطا و بخشش داشته باشد.

اي عزيز، در حال سعي صفا و مروه، دامن همت به کمر زن، دست طلب بگشاي و با هر تعب و زحمتي است، حالات خود را در همان مدت اندک اصلاح کن و شرايط زائر حقيقي را تحصيل نما و از اين معجون الهي که با کشف تام محمّدي و ابراهميي براي درمان تمام دردها و نقص هاي نفوس فراهم آمده استفاده کن و خود را، تا مجال است، از اين منزلگاه ظلمت و حسرت و ندامت و چاه عميق دوري از ساحت مقدس ربوبيت جلّ و علا کوچ ده و خلاص کن و خويشتن را به معراج وصال و قرب و کمال برسان.

لباس گناه و معصيت در اين رفت و آمد از وجود خود بدر آر و به لباس پاکي و تقوا آراسته شو و غبار و خاک شيطنت بهنگام هروله کردن، از باطن بريز و لجن هوا و رذائل اخلاقي از درون پاک کن و با آب عشق دوست ظاهر و باطن بشوي و با دست اخلاص در تسليم را بکوب و سعي کن جز سر باختن در راه محبوب هوسي در دل نماند.

در اين رفت و آمد، اگر آلودگي کبر، حرص، بخل، دو رويي، کينه،