حديـث 26

سعي صفا و مروه

زائر با ورود به حريم حرم و با قدم گذاردن به مسجدالحرام وديدن کعبه و مقام و رکن و مستجار و حجرالاسود، و صفا و مروه ـ که در قرآن مجيد مي فرمايد از شعائر خداست[1] ـ بايد با چشم دل نظري به ابراهيم و اسماعيل و هاجر با کرامت بيندازد که اين بزرگواران در چه مقامي از عبادت و بندگي و اخلاص و تسليم قرار داشتند و چگونه و با چه کيفيت از اخلاق حسنه و عمل صالح برخوردار بودند.

ملکوت اعمال و اخلاق اين بندگان خاص حق بصورت کعبه و مسجدالحرام و صفا و مروه و مقام و مناسکِ مربوط به اين مکانها درآمد.

هاجر جهت سيراب کردن اسماعيل، براي رضا و خوشنودي حق هفت مرتبه صفا و مروه را سعي نمود تا لطف خدا بصورت چشمه زمزم جهت ادامه حيات اين مادر و فرزند تجلي کرد. و اين معنا بصورت سعي صفا و مروه سنت الهي شد و بر تمام حاجيان انجام اين

[1] بقره، 158