عمده مطلب اين است كه اين بزرگان براى وقت و نيروى جوانى خود ارزش زيادى قائل بودند و حاضر نبودند حتى نيم ساعت از وقت خود را به بطالت بگذرانند؛ چرا كه يك طلبه مى‌تواند در اين نيم ساعت وقت، دو مطلب علمى را مطالعه يا مباحثه كرد و به عمق آن پى ببرد.

از طرف ديگر اين حوزه با بركت، كه در عالَم تشيع بلكه در جهان اسلام به عنوان مركز علوم اسلامى شناخته مى‌شود، در اختيار شما است. اگر- خداى ناكرده- من و شما در اين شرايط مطلوب به جايى نرسيم، همه اشكالات متوجه خودمان است و تنها بايد خودمان را مسئول بدانيم.

خلاصه اين‌كه لازم و ضرورى است هرچه بيشتر از اين موقعيتها استفاده كنيم. شما بايد در آينده به عنوان سرمايه‌هاى علمى حوزه علميه، نه تنها براى مجالس عمومى، بلكه براى مجالسى كه دويست استاد دانشگاه در آن حضور دارند، مسائل اسلام را به نحوى تحليل كنيد كه آنان بپذيرند و شيفته استدلال، منطق و بيان روحانيت گردند و بى‌شك، رسيدن به چنين درجه‌اى، به كار و كوشش و تلاش فراوان نياز دارد و اين همان مسئوليتى است كه متوجه ما است؛ البته مشكلاتى هم در اين ميان وجود دارد، كه اين اختصاص به زمان ما ندارد بلكه اين مشكلات در زمان سابق حتى بيشتر بوده است.

والسلام عليكم ورحمه الله و بركاته‌