بر همه شيعيان، به ويژه بر ما- كه مدعى ارائه مكتب اهل بيت عصمت و طهارت: و اشاعه فرهنگ ناب ايشان هستيم- لازم است كه در درجه اول، كلمات ايشان را در فنون مختلف مطالعه كنيم‌ [1] و به يك موضوع خاص اكتفا نكنيم. نگوييم فلان موضوع مورد علاقه ما است و تنها اخبار وارد شده در آن موضوع را ببينيم؛ بلكه بايد با همه احاديث سروكار داشته باشيم، [2] به ويژه رواياتِ اصول عقايد كه دقيق‌تر و مشكل‌تر است.

از اين رو، بايد در كنار برنامه‌هاى روزانه و مسايل علمى، ارتباط و انس خود را با روايات بيشتر كرده و زمانى را براى مراجعه به اين منابع و سرچشمه‌هاى آب حيات و استفاده از آنها اختصاص دهيم و همان دقّت و زمانى را؛ كه براى فهم يك روايت فقهى مورد ابتلا صرف مى‌كنيم؛ در مورد اين گونه روايات نيز به كار بريم.

يكى از دوستان اهل علم، كه در مركزى مشغول فعاليت است- كه اكثراً يا همه‌

[1]. عَنْ عَبْدِ السَّلَامِ بْنِ صَالِحٍ الْهَرَوِى قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا (ع) يَقُولُ: رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا فَقُلْتُ لَهُ: وَ كَيْفَ يُحْيِى أَمْرَكُمْ؟ قَالَ: يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاس .... (عيون أخبار الرضا (ع)، ج 1، ص 307) از عبدالسلام بن صالح هروى روايت شده كه: از حضرت رضا (ع) شنيدم كه فرمود: خداوند كسى كه امر ما را زنده بدارد را رحمت كند. عرض كردم: چگونه امر شما را زنده بدارد؟ فرمود: علوم ما را بياموزد و به مردم تعليم دهد.

[2]. عن اميرالمؤمنين (ع): اعْقِلُوا الْخَبَرَ إِذَا سَمِعْتُمُوهُ عَقْلَ دِرَايَهٍ لَا عَقْلَ رِوَايَهٍ فَإِنَّ رُوَاهَ الْعِلْمِ كَثِيرٌ وَ رُعَاتَهُ قَلِيل. (غررالحكم، ج 1، فصل 3، ح 74، ص 137) هرگاه روايتى را شنيديد آن را براى دريافت و دانستن بشنويد نه براى بازگوكردن، همانا نقل‌كننده روايت بسيار ولى رعايت‌كنندگان با علم و اطّلاع، اندك.