اقتضا مى‌كرد كه خداوند تبارك و تعالى يك مصلح جهانى و دادگستر مطلق را براى نجات مردم ذخيره و آماده كرده باشد.

به عبارت ديگر، گويى خود اين مقطع زمانى كه در آن قرار گرفته ايم، اين معنا را ثابت مى‌كند.

جهت اين مطلب آن است كه جهان امروز از نظر علمى و صنعتى پيشرفت قابل توجهى داشته و روز به روز تكامل بيشترى پيدا مى‌كند تا جايى كه گاهى انسان از پيدايش يك صنعت و علم جديد متعجّب مى‌شود، و نمى‌تواند آن را باور كند؛ ولى پس از مشاهده آن از نزديك، چاره‌اى جز اذعان و تصديق ندارد.

اما تأسف اينجا است كه به موازات پيشرفت و ترقّى علوم و صنايع، ظلم و زياده خواهى در جهان بيشتر مى‌شود و حكومتهاى بزرگ‌تر و قوى‌تر نسبت به حكومتها و ملّتهاى كوچك‌تر و ضعيف‌تر ظلم و تعدّى مى‌كنند.

قدرت‌هاى بزرگ در پرتو مبارزه با تروريسم به ممالك اسلامى هجوم مى‌برند، آنها را آواره و خانه‌هايشان را بر سرشان خراب مى‌كنند و جوانان و حتى بچّه ها، پيرزنها و پيرمردهايشان را بدون هيچ واهمه و هراسى به شهادت مى‌رسانند.

جالب اين است كه ستمگرى‌هاى خود را در لباسهاى فريبنده و در قالب الفاظى زيبا و پرجاذبه انجام مى‌دهند؛ ولى اگر با دقت به باطن و حقيقت آنها توجه شود، چيزى جز ظلم و زياده خواهى در كار نيست؛ تا جايى كه استكبار جهانى با اين‌كه داعيه دار قدرت منحصره روى زمين است؛ ولى نسبت به ديگران تهديدها، تعدّى‌ها، الفاظ و ادبياتى به كار مى‌برد كه از يك چوپان هم انتظار نمى‌رود! گويى تابع هيچ منطقى نيستند و اصلًا منطق به گوش آنها نخورده است كه هرچه به ذهنشان مى‌رسد در استضعاف و استثمار ملل ضعيف به كار مى‌برند، و دليلشان اين است كه جهان تك قطبى است و آنها تنها قدرت منحصره در زمين هستند. از اين رو، مى‌بينيد كه ملّت‌هاى كوچك‌تر را به شيوه‌هاى گوناگون تهديد مى‌كنند و حتى وارد عمل شده، در امور داخلى آنها دخالت مى‌كنند. [1]

[1] .... فَإِنَّكَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ (ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ) فَأَظْهِرِ اللَّهُمَّ لَنَا وَلِيَّكَ وَ ابْنَ بِنْتِ نَبِيِّكَ الْمُسَمَّى بِاسْمِ رَسُولِكَ حَتَّى لَا يَظْفَرَ بِشَىْ‌ءٍ مِنَ الْبَاطِلِ إِلَّا مَزَّقَهُ وَ يُحِقَّ الْحَقَّ وَ يُحَقِّقَهُ .... (بحار الأنوار، ج 53، باب 29، ص 39) فرازى از دعاى عهد: ... زيرا خود گفته‌اى و گفته‌ات راست است. فساد مردم در دريا و خشكى آشكار گشته است. خداوندا! ولى خود و فرزند دختر پيامبرت را كه هم نام پيامبرت مى‌باشد، ظاهر گردان تا به هر باطلى كه مى‌رسد آن را به هم زده و از ميان بردارد و حق را بر جاى خود استوار و آشكار سازد ....