درس سى و چهارم‌ [1] نياز به مصلح جهانى‌

ما بر حسب آيات و رواياتِ متعدّد معتقديم كه خداوند متعال موجود پاكى را براى گرايش بشريّت به سوى عدل و داد و رهايى از ظلم و تجاوز، ذخيره كرده است. [2] آيات، روايات و ادلّه‌اى كه در اين خصوص وارد شده در جاى خود محكم و مسلّم است و- بحمد الله تعالى- هيچ جاى شبهه و ترديدى در آنها نيست؛ همانند:

(هُوَ الَّذى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُون). [3]

و اگر ما دليلى هم از آيات و روايات نداشتيم، شرايط و خصوصيّات زمانِ ما

[1]. اين درس در جلسه صد و يازدهم خارج فقه (مكاسب محرمه) معظم له ايراد گرديده است.

[2]. عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ (ع) فِى قَوْلِهِ عَزَّوَجَل (وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ) قَالَ: إِذَا قَامَ الْقَائِمُ (ع) ذَهَبَتْ دَوْلَهُ الْبَاطِل. (كافى، ج 8، ص 267) امام باقر (ع) درباره آيه 81 سوره مباركه اسراء فرمود: هنگامى كه حضرت قائم (ع) قيام كند دولت باطل از ميان مى‌رود.

عَنِ الصَّادِقِ (ع): إِذَا قَامَ الْقَائِمُ لَا تَبْقَى أَرْضٌ إِلَّا نُودِى فِيهَا شَهَادَهُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ. (بحار الأنوار، ج 65، باب 24، ص 225) هنگامى كه قائم (ع) قيام كند، زمينى نمى‌ماند مگر آن‌كه نداى توحيد و شهادت لا اله الّا اللَّه، محمّد رسول اللَّه (ص) از آن زمين برمى‌خيزد.

[3]. او كسى است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد تا آن را بر همه آيين‌ها غالب گرداند، هر چند مشركان كراهت داشته باشند! (توبه: آيه 33؛ صف: آيه 9)