احكام قسم خوردن‌

مسأله 2164: قسم دو نوع است:

الف: قسم براى انجام يا ترك كارى در آينده.

ب: قسم براى اثبات يا نفى چيزى.

مسأله 2165:

الف: اگر قسم بخورد كه كارى را انجام دهد يا ترك كند مثلًا قسم بخورد كه روزه بگيرد، يا دود استعمال نكند، چنانچه عمداً مخالفت كند، بايد كفاره بدهد، يعنى يك بنده آزاد كند، يا ده فقير را سير كند، يا آنان را بپوشاند، و اگر اينها را نتواند بايد سه روز پى‌درپى، روزه بگيرد.

مسأله 2166:

ب: كسى كه براى اثبات يا نفى چيزى قسم مى‌خورد، اگر حرف او راست باشد قسم خوردن او مكروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان بزرگ مى‌باشد، ولى كفاره قسم را ندارد. ولى اگر براى اين كه خودش يا مسلمان ديگرى را از شر ظالمى نجات دهد، قسم دروغ بخورد اشكال ندارد بلكه گاهى واجب مى‌شود امّا اگر بتواند توريه كند يعنى: موقع قسم خوردن طورى نيّت كند كه دروغ نشود بنابر احتياط واجب بايد توريه نمايد؛ مثلًا اگر ظالمى بخواهد كسى را اذيّت كند و از انسان بپرسد كه او را نديده‌اى؟ و انسان يك ساعت قبل او را ديده باشد، ولى بگويد او را نديده‌ام به اين قصد كه از پنج دقيقه پيش نديده‌ام.