8- تَبَعيّت‌

مسأله 214: تبعيّت آن است كه چيز نجسى به واسطه پاك شدن چيز نجس ديگر پاك شود.

مسأله 215: اگر شراب سركه شود، ظرف آن هم تا جايى كه شراب موقع جوش آمدن به آنجا رسيده پاك مى‌شود، و كهنه و چيزى هم كه معمولًا روى آن مى‌گذارند اگر به آن رطوبت نجس شود، پاك مى‌گردد. بلكه اگر موقع جوشيدن، سر برود و پشت ظرف به آن آلوده شود، بعد از سركه شدن پشت ظرف هم پاك مى‌شود.

مسأله 216: تخته يا سنگى كه روى آن ميت را غسل مى‌دهند و پارچه‌اى كه با آن عورت ميت را مى‌پوشانند و دست كسى كه او را غسل مى‌دهد و همين طور كيسه و صابونى كه با آن شسته مى‌شود بعد از تمام شدن غسل پاك مى‌شود.

مسأله 217: كسى كه چيزى را با دست خود آب مى‌كشد اگر دست و آن چيز با هم آب كشيده شوند بعد از پاك شدن آن چيز دست او هم پاك مى‌شود.

مسأله 218: اگر لباس و مانند آن را آب بكشند و به اندازه معمول فشار دهند تا آبى كه روى آن ريخته‌اند جدا شود، آبى كه در آن مى‌ماند پاك است.

مسأله 219: ظرف نجس را كه با آب قليل آب مى‌كشند، بعد از جدا شدن آبى كه براى پاك شدن، روى آن ريخته‌اند، آب كمى كه در آن مى‌ماند پاك است.

9- برطرف شدن عين نجاست‌

مسأله 220: اگر بدن حيوان به عين نجس مثل خون، يا متنجس مثل آب نجس، آلوده شود، چنانچه آنها برطرف شود بدن آن حيوان پاك مى‌شود. و همچنين است باطن بدن انسان مثل توى دهان و بينى. مثلًا اگر خونى از لاى دندان بيرون آيد و در آب دهان از بين برود، آب كشيدن توى دهان لازم نيست.

مسأله 221: اگر غذا لاى دندان مانده باشد و داخل دهان خون بيايد، آن غذا پاك است و دندان مصنوعى هم همين حكم را دارد.

مسأله 222: جايى را كه انسان نمى‌داند از ظاهر بدن است يا باطن آن، اگر ملاقات با