6- انتقال‌

مسأله 209: اگر خون بدن انسان يا خون حيوانى كه خون جهنده دارد، (يعنى حيوانى كه وقتى رگ آن را ببرند خون از آن جستن مى‌كند) به بدن حيوانى كه خون جهنده ندارد برود و خون آن حيوان حساب شود پاك مى‌گردد، و اين را انتقال گويند. پس خونى كه زالو از انسان مى‌مكد چون خون زالو به آن گفته نمى‌شود و مى‌گويند خون انسان است نجس مى‌باشد.

مسأله 210: اگر كسى پشه‌اى را كه به بدنش نشسته بكشد و نداند خونى كه از پشه بيرون آمده از او مكيده يا از خود پشه مى‌باشد، پاك است و همچنين است اگر بداند از او مكيده ولى جزو بدن پشه حساب شود، اما اگر فاصله بين مكيدن خون و كشتن پشه به قدرى كم باشد كه بگويند خون انسان است، يا معلوم نباشد كه مى‌گويند خون پشه است يا خون انسان، نجس مى‌باشد.

7- اسلام‌

مسأله 211: اگر مشرك شهادتين بگويد، يعنى بگويد: «أشهد أن لا اله الا اللَّه و اشهد انّ محمداً رسول اللَّه» مسلمان مى‌شود و بعد از مسلمان شدن، بدن و آب دهان و بينى و عرق او پاك است. ولى اگر موقع مسلمان شدن عين نجاست در بدن او بوده، بايد آن را برطرف كند و جاى آن را آب بكشد. و نيز اگر پيش از مسلمان شدن، عين نجاست برطرف شده باشد لازم است جاى آن را آب بكشد.

مسأله 212: اگر موقعى كه مشرك بوده لباس او با رطوبت به بدنش رسيده باشد و آن لباس در موقع مسلمان شدن در بدن او نباشد نجس است، بلكه اگر در بدن او هم باشد بايد از آن اجتناب كند.

مسأله 213: اگر مشرك شهادتين بگويد و انسان نداند قلباً مسلمان شده يا نه، پاك است، ولى اگر بداند قلباً مسلمان نشده بنابر احتياط واجب بايد از او اجتناب كرد.