مرتبه بگويد استغفر اللَّه، و احتياط واجب آن است كه هر وقت بتواند كفّاره را بدهد.

مسأله 1072: كسى كه مى‌خواهد دو ماه كفّاره روزه رمضان را بگيرد، بايد سى و يك روز آن را پى‌درپى بگيرد، و اگر بقيّه آن پى‌درپى نباشد اشكال ندارد.

مسأله 1073: كسى كه مى‌خواهد دو ماه كفّاره روزه رمضان را بگيرد نبايد موقعى شروع كند كه در ميان سى و يك روز روزى باشد كه مانند عيد قربان روزه آن حرام است.

مسأله 1074: كسى كه بايد پى‌درپى روزه بگيرد، اگر در بين آن بدون عذر يك روز، روزه نگيرد، يا وقتى شروع كند كه در بين آن بروزى برسد كه روزه آن واجب است، مثلًا بروزى برسد كه نذر كرده آن روز را روزه بگيرد بايد روزه‌ها را از سر بگيرد.

مسأله 1075: اگر در بين روزهائى كه بايد پى‌درپى روزه بگيرد عذرى مثل حيض يا نفاس يا سفرى كه در رفتن آن مجبور است؛ براى او پيش آيد، بعد از بر طرف شدن عذر واجب نيست روزه‌ها را از سر بگيرد بلكه بقيّه را بعد از بر طرف شدن عذر بجا مى‌آورد.

مسأله 1076: اگر به چيز حرامى روزه خود را باطل كند، چه آن چيز أصلًا حرام باشد مثل شراب و زنا يا به جهتى حرام شده باشد مثل نزديكى با عيال خود در حال حيض، بنابر احتياط واجب كفّاره جمع بر او واجب مى‌شود، يعنى بايد يك بنده آزاد كند، و دو ماه روزه بگيرد، و شصت فقير را سير كند، يا بهر كدام اينها يك مد طعام بدهد، و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد، هر كدام آنها ممكن است بايد انجام دهد.

مسأله 1077: اگر روزه‌دار دروغى را بخدا و پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم نسبت دهد كه بنابر احتياط واجب كفاره دارد يك كفّاره بر او لازم است نه كفّاره جمع.

مسأله 1078: اگر روزه‌دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند بنابر احتياط واجب به همان اندازه كفّاره بر او واجب است، و نيز اگر جماعِ او حرام باشد بنابر احتياط واجب به همان اندازه كفّاره جمع واجب مى‌شود.

مسأله 1079: اگر روزه‌دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه كارى كه روزه را باطل مى‌كند غير از جماع انجام دهد بنابر احتياط مستحب بايد به همان اندازه كه افطار كرده كفّاره بدهد. هر چند يك كفّاره كافى است.

مسأله 1080: اگر روزه‌دار جماع حرام كند و بعد با حلال خود جماع نمايد- بنابر