بايد نيت روزه رمضان كند، و لو اينكه بعد از ظهر ملتفت شود، و اگر به نيت رمضان روزه بگيرد باطل است و لو اينكه در واقع رمضان باشد.

مسأله 989: اگر در روزه واجب معينى مثل روزه رمضان از نيت روزه گرفتن برگردد، روزه‌اش باطل است ولى چنانچه نيت كند كه چيزى را كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد در صورتى كه آن را انجام ندهد روزه‌اش صحيح است. همين طور در روزه مستحبى و روزه واجب غير معين اگر پيش از ظهر بعد از اين كه از نيت روزه برگشت دوباره نيت روزه كند، روزه او صحيح است.

چيزهايى كه روزه را باطل مى‌كند

مسأله 990:

ده چيز روزه را باطل مى‌كند

؛ اول: خوردن. دوم: آشاميدن. سوم: جماع.

چهارم: استمناء و استمناء آن است كه انسان با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد.

پنجم: دروغ بستن به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر عليهم السلام. ششم: رساندن غبار غليظ به حلق. هفتم: فرو بردن تمام سر در آب. هشتم: باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح. نهم: اماله كردن با چيزهاى روان. دهم: قى كردن. و احكام اينها در مسائل آينده گفته مى‌شود.

1 و 2- خوردن و آشاميدن‌

مسأله 991: اگر روزه‌دار عمداً چيزى را بخورد يا بياشامد روزه او باطل مى‌شود چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاك و شيره درخت و چه كم باشد يا زياد، حتى اگر كسى نخ را با آب دهانش تر كند، و دوباره بدهانش ببرد، و رطوبت آن را فرو برد روزه او باطل مى‌شود و همينطور رطوبت مسواك، مگر اينكه رطوبت آنها بطورى در آب دهان از بين برود كه رطوبت خارج بآن گفته نشود، و همين طور با فرو بردن بقاياى غذايى كه از بين دندانها بيرون مى‌آيد روزه باطل مى‌شود.

مسأله 992: اگر روزه‌دار سهواً چيزى بخورد يا بياشامد روزه‌اش باطل نمى‌شود.

مسأله 993: بايد روزه‌دار از استعمال آمپولى كه به جاى غذا بكار مى‌رود خوددارى كند،