كه روزه را باطل مى‌كند انجام داده باشد، يا بعد از ظهر ملتفت شود روزه او باطل مى‌باشد ولى بايد تا مغرب كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام ندهد، و بعداً آن روزه را قضاء نمايد. اما وقت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى كه به اندازه نيت كردن به مغرب وقت مانده باشد، كه اگر تا اين وقت كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام نداده باشد و نيت روزه مستحبى كند روزه او صحيح است.

مسأله 975: اگر بخواهد غير روزه رمضان روزه ديگرى بگيرد بايد آن را معين نمايد مثلًا نيت كند كه روزه قضاء يا روزه نذر مى‌گيرم، ولى در ماه رمضان لازم نيست نيت كند كه روزه ماه رمضان مى‌گيرم، بلكه اگر نداند ماه رمضان است يا فراموش نمايد و روزه ديگرى را نيت كند، روزه ماه رمضان حساب مى‌شود.

مسأله 976: اگر بداند كه ماه رمضان است، و عمداً نيت روزه غير رمضان كند، نه روزه رمضان حساب مى‌شود، و نه روزه‌اى كه قصد كرده است.

مسأله 977: اگر بعد از نيت روزه مست شود و بعد به هوش آيد بنابر احتياط واجب بايد آن روز را روزه بگيرد و قضاى آن را نيز بگيرد ولى اگر بى‌هوش شود و بعد به هوش آيد روزه را تمام كند و صحيح است.

مسأله 978: اگر بدون نيت روزه مست شود و در بين روز به هوش آيد بايد آن روز را روزه بگيرد و قضاى آن را هم بگيرد ولى اگر بى‌هوش شود و در بين روز به هوش آيد فقط قضاى آن را بگيرد.

مسأله 979: اگر پيش از اذان صبح نيت كند و بخوابد، و بعد از مغرب بيدار شود روزه‌اش صحيح است.

مسأله 980: اگر مثلًا به نيت روز اول ماه رمضان روزه بگيرد بعد بفهمد دوم يا سوم بوده روزه او صحيح است.

مسأله 981: اگر نداند يا فراموش كند كه ماه رمضان است و پيش از ظهر ملتفت شود؛ چنانچه كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام داده باشد، يا بعد از ظهر ملتفت شود كه ماه رمضان است روزه او باطل مى‌باشد، ولى بايد در ماه رمضان تا مغرب كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام ندهد، و بعد از رمضان هم قضا آن را بگيرد.