احكام روزه‌

مسأله 972: روزه آن است كه انسان براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از چيزهائى كه روزه را باطل مى‌كند و شرح آن بعداً گفته مى‌شود خوددارى نمايد.

نيّت‌

مسأله 973: لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند يا مثلًا بگويد فردا را روزه مى‌گيرم، بلكه همينقدر كه براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام ندهد كافى است براى اينكه يقين كند تمام اين مدت را روزه بوده بايد مقدارى پيش از اذان صبح، و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام كارى كه روزه را باطل مى‌كند خوددارى نمايد.

مسأله 974: در روزه واجب معين مثل رمضان از اول شب تا اذان صبح هر وقت نيت روزه فردا بكند اشكال ندارد، و آنچه مهم است اين است كه مقارن با اذان صبح نيت روزه و لو ارتكازاً (به اين نحو كه اگر از او بپرسند بگويد روزه هستم) و اگر نداند يا فراموش كند كه ماه رمضان است يا واجب معين ديگر، و پيش از ظهر ملتفت شود چنانچه كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام نداده باشد بايد نيت كند و روزه او صحيح است، و اگر كارى‌