چشمها را باز كند و اگر از اين هم عاجز است بايد در قلب نيت ركوع كند و ذكر آن را بگويد.

مسأله 416: كسى كه نمى‌تواند ايستاده يا نشسته ركوع كند و براى ركوع فقط مى‌تواند در حالى كه نشسته است كمى خم شود يا در حالى كه ايستاده است با سر اشاره كند احتياط واجب اين است كه يك نماز ايستاده نماز بخواند و براى ركوع با سر اشاره نمايد، و نماز ديگرى هم بخواند و موقع ركوع آن بنشيند و هر قدر مى‌تواند براى ركوع خم شود.

مسأله 417: اگر بعد از رسيدن به حد ركوع و آرام گرفتن بدن سر بردارد و دو مرتبه به قصد ركوع به اندازه ركوع خم شود نمازش باطل است، و نيز اگر بعد از آنكه به اندازه ركوع خم شد و بدنش آرام گرفت به قصد ركوع به قدرى خم شود كه از اندازه ركوع بگذرد و دوباره به ركوع برگردد نمازش باطل است.

مسأله 418: بعد از تمام شدن ذكر ركوع بايد راست بايستد و بعد از آنكه بدن آرام گرفت به سجده رود و اگر عمداً پيش از ايستادن يا پيش از آرام گرفتن بدن به سجده رود نمازش باطل است.

مسأله 419: اگر ركوع را فراموش كند و پيش از آنكه به سجده برسد يادش بيايد بايد بايستد بعد به ركوع رود و چنانچه به حالت خميدگى به ركوع برگردد نمازش باطل است.

مسأله 420: اگر بعد از آنكه پيشانى به زمين برسد يادش بيايد كه ركوع نكرده بنابر احتياط واجب بايد بايستد و ركوع را بجا آورد و نماز را تمام كند و دوباره بخواند و اگر در سجده دوم يادش بيايد، نمازش باطل است و بايد آن را از سر بگيرد.

مسأله 421: مستحب است پيش از رفتن به ركوع در حالى كه راست ايستاده تكبير بگويد و در ركوع زانوها را به عقب دهد و پشت را صاف نگهدارد و گردن را بكشد و مساوى پشت نگهدارد و بين دو قدم را نگاه كند و پيش از ذكر يا بعد از آن صلوات بفرستد و بعد از آنكه از ركوع برخاست و راست ايستاد در حال آرامى بدن بگويد سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حمده.

مسأله 422: مستحب است در ركوع، زنها دست را از زانو بالاتر بگذارند و زانوها را به عقب ندهند.