«وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعلَمُها الَّا هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِى البَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقةٍ الَّا يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فىِ ظُلُماتِ الارْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابس الّا فِي كتابٍ مُبينٍ». و در قنوت آن بگويند: «اللَّهُمَّ انّى أَسأَلُكَ بِمَفاتِحِ الغَيْبِ الَّتى لا يَعْلَمُها الّا انْتَ انْ تُصَلِىّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بى كذا و كذا». و به جاى كلمه كذا و كذا حاجتهاى خود را بگويند، بعد بگويند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى‌ وَ الْقادِرُ عَلى‌ طَلِبَتى‌ تَعْلَمُ حاجَتى‌ فَأسأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَيْتَها لى‌».

احكام قبله‌

مسأله 133: خانه كعبه كه در مكّه معظّمه مى‌باشد قبله است. و بايد روبروى آن نماز خواند ولى كسى كه دور است اگر طورى بايستد كه بگويند رو به قبله نماز مى‌خواند كافى است. و همچنين است كارهاى ديگرى كه مانند سر بريدن حيوانات بايد رو به قبله انجام گيرد.

مسأله 134: كسى كه نماز واجب را ايستاده مى‌خواند بايد طورى بايستد كه بگويند رو به قبله ايستاده و لازم نيست زانوهاى او و نوك پاى او هم رو به قبله باشد.

مسأله 135: كسى كه بايد نشسته نماز بخواند اگر نمى‌تواند به طور معمول بنشيند و در موقع نشستن، كف پاها را به زمين مى‌گذارد بايد در موقع نماز صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد و لازم نيست ساق پاى او رو به قبله باشد.

مسأله 136: كسى كه نمى‌تواند نشسته نماز بخواند بايد در حال نماز به پهلوى راست طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد و اگر ممكن نيست بايد به پهلوى چپ طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد و اگر اين را هم نتواند بايد به پشت بخوابد به طورى كه كف پاى او رو به قبله باشد.

مسأله 137: نماز احتياط و سجده و تشهّد فراموش شده را بايد رو به قبله به جا آورد و در سجده سهو هم احتياط آن است كه رو به قبله باشد.