حدود و تعزيرات، قصاص و ديات كيفرهايى هستند كه براى تنبيه مجرم و گناهكار وضع شده‌اند، تا جامعه در اثر اجراى آن، در آرامش و اطمينان خاطر، راهِ تكامل را بپيمايد.

قرآن مجيد در آيات زيادى به حدود الهى اشاره كرده، پاى‌بندى به آن را سبب ورود به بهشت و رستگارى، و تعدّى و تجاوز از آن را سبب هلاكت و نابودى انسان دانسته است.

«تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ‌و يُدْخِلْهُ جَنتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهرُ خلِدِينَ فِيهَا وَذَ لِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ\* وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ‌و وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ‌و يُدْخِلْهُ نَارًا خلِدًا فِيهَا وَلَهُ‌و عَذَابٌ مُّهِينٌ‌ [1] حدود الهى در زمان رسول‌خدا صلى الله عليه و آله و پس از آن، در خلافت ظاهرى اميرمؤمنان عليه السلام اجرا مى‌شد؛ ولى با چيره شدن بنى‌اميّه، بنى‌عبّاس و حكومت‌هاى طاغوتى اجراى آن‌ها دست‌خوش تغيير و تحريف شد. در قرون اخير نيز كه كشورهاى اسلامى تحت سيطره استعمار و روشنفكران قرار گرفتند، به‌جاى قانون الهى، قوانينى كه ساخته و پرداخته ذهن انسان‌هاى ناقص است را اجرا كردند؛ و بشريّت را از مزاياى بى‌شمار قوانين الهى محروم ساختند.

امامان معصوم عليهم السلام اقامه كردن حدّى از حدود الهى را براى اجتماع و مردم سودمندتر از چهل روز بارندگى دانسته‌اند:

قال موسى بن جعفر عليه السلام: إقامة الحدّ للَّه‌أنفع في الأرض من القطر أربعين صباحاً. وقال أبو عبداللَّه عليه السلام: قال رسول‌اللَّه صلى الله عليه و آله: إقامة حدّ خير من مطر أربعين صباحاً. [2] با پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى ايران و برقرارى نظام جمهورى اسلامى به رهبرى قائد عظيم الشأن جهان اسلام، حضرت آيت‌اللَّه العظمى امام خمينى قدس سره، بار ديگر احكام و حدود اسلامى از لابلاى كتاب‌ها به ميدان عمل آمده، حاكمان شرع به اجراى آن‌

[1]. سوره‌ى نساء، 13 و 14.

[2]. المهذّب البارع، ج 5، ص 12.