اسم الکتاب : آئين كيفرى اسلام المؤلف : ترابى شهرضايى، اكبر الجزء : 1 صفحة : 295
نقد
استدلال شيخ طوسى رحمه الله
اوّلًا: روايت ماعز مربوط به باب رجم است، در حالىكه مدّعاى ايشان مطلق
حدود است.
در
باب رجم، غير از اين روايت، ادلّهى ديگر نيز داشتيم؛ و ايشان بايد نسبت به
بابهاى ديگر دليل اقامه كند.
ثانياً: ترديد در دفعهى دوم يا دفعهى سوم اقرار به مقام ما ربطى ندارد.
انكار بعد از اقرار سوم يا دوم، فايدهاى در سقوط حدّ ندارد؛ زيرا، اقرار به چهار
مرتبه نرسيده تا حدّ ثابت شود.
آنچه
مهم است اثبات انكار بعد از اقرار چهارم است كه روايت به آن هيچ اشعارى ندارد.
تأييد
استدلال شيخ رحمه الله به روايت مرسلهى جميل
روايت
مرسلهى جميل تنها چيزى است كه امكان دارد در تأييد بيان شيخ طوسى رحمه الله از آن
استفاده شود. متن روايت اين است:
وعن
محمّد بن يحيى، عن أحمد بن محمّد، عن عليّ بن حديد، عن جميل بن درّاج، عن بعض
أصحابنا، عن أحدهما عليهما السلام في رجل أقرّ على نفسه بالزنا أربع مرّات وهو
محصن رجم إلى أن يموت أو يكذّب نفسه قبل أن يرجم، فيقول: لم أفعل فإن قال ذلك ترك
ولم يرجم. [1] وقال: لا يقطع السارق حتّى يقرّ بالسرقة
مرّتين، فإن رجع ضمن السرقة ولم يقطع إذا لم يكن شهود. وقال: لا يرجم الزاني حتّى
يقرّ أربع مرّات بالزنا إذا لم يكن شهود، فإن رجع ترك ولم يرجم.
فقه
الحديث: اين روايت را جميل به طور مرسل نقل كرده است. ممكن است گفته شود
جميل از اصحاب اجماع بوده و مرسلات او همانند مرسلات ابن ابى عمير حجّت است؛ ليكن
در سند آن على بن حديد واقع شده كه شيخ طوسى رحمه الله
[2] او را تضعيف كرده است. از اينرو، سند آن مبتلا به ضعف است.
[1]. وسائل الشيعة، ج 18، ص 320، باب 12 از
ابواب مقدّمات حدود، ح 5.