با قول مشهور است؛ يعنى در هر موردى كه ادّعاى جهل در حقّ نابينا محتمل و ممكن باشد، حدّ ساقط مى‌شود.

دليل آن: در اكثر موارد، بلكه در همه‌ى مواضعى كه ادّعاى محتمل مطرح بود، به حسب دلالت ادلّه‌ى وارد در آن موارد، ادّعاى جهل پذيرفته بود. براى مثال: اگر زانى يا زانيه ادّعاى اكراه كند تا از اجراى حدّ در امان بماند، و يا موردى كه زن در عدّه‌ى شوهر زنا كرده و ادّعاى جهل مى‌كند، اگر اين ادّعا در حقّ او محتمل و ممكن باشد، پذيرفته مى‌شود. از اين ادلّه استفاده كريم هر موردى كه امكان جهل داده شود، حدّ منتفى مى‌شود؛ نابينا نيز مانند ديگران است. هر گاه ادّعاى شبهه كرد، خواه در موضوعات يا احكام، اگر در حقّ او محتمل باشد، حدّ ساقط مى‌شود.