نقش پدر نيز در اين سالهاى اوليه حائز اهميت است. فقدان
پدر و جايگزين شدن مادر به جاى او، كودكان را با مخاطرات شديدى روبه رو مىسازد.
براى دختر بچه، پدر نمونه شئ محبوب آتى است و براى پسر بچه، پدر الگويى براى
همانند سازى مردانه است [1] خصوصيت اساسىِ «اختلال هويت جنسى» وجود
ناراحتى شديد و مستمر در كودك در مورد جنس معين شده خود و ميل شديد يا اصرار بر
متعلق بودن به جنس مقابل است. دخترها و پسرها از لباس پوشيدن كليشهاى طبيعى
دخترانه يا پسرانه منحرف شده، و خصوصيات تشريحى خاص خود را رد مىكنند. در منتهى
اليه طيف اختلال هويت جنسى كودكان، پسرهايى قرار دارند كه طبق معيارهاى فرهنگ خود،
دخترانهتر از هر دخترى هستند، و دخترهايى كه مرد صفتتر از هر پسرى هستند. در طيف
اختلال هويت جنسى مرز واضحى بين كودكان كه مستحق تشخيص رسمى هستند و آنهايى كه
چنين استحقاقى ندارند، نمىتوان تعيين كرد. به همين علت، ميزان شيوع آن نامعلوم
است. دختران مبتلا به اين اختلال معمولًا همنشينهاى پسر دارند و علاقه آزمندانه
بر ورزشهاى خشن و بازىهاى بىنظم و ترتيب نشان مىدهند و علاقهاى به عروسك بازى
و بازى خانه نشان نمىدهند. ندرتاً دختر مبتلا به اين اختلال از ادرار كردن در
حالت نشسته امتناع كرده و ادعا مىكند كه آلت مردانه دارد يا پيدا خواهد كرد و تمايلى
به داشتن پستان و قاعده شدن نشان نمىدهند و قاطعانه اظهار مىكند كه وقتى بزرگ شد
مرد خواهد شد.
پسرهاى مبتلا به اين اختلال، با فعاليتهاى دخترانه اشتغال
ذهنى پيدا مىكنند. ممكن است ترجيح دهند كه لباس دخترانه يا زنانه بپوشند. اين
پسرها ميل شديدى براى شركت در بازىها و وقت گذرانىهاى دخترانه دارند. عروسكهاى
ماده، اسباب بازى مورد علاقه آنها است و هم بازىهاى مورد علاقه آنها را نيز
دخترها تشكيل مىدهند. در بازى «خانه» چنين پسرانى، نقش زنها را انتخاب مىكنند.
ادا و اطوار و اعمال آنها