دليل دوم: ولايت براى عنوان رُجوليت (مردى) است‌

بر فرض بپذيريم كه تغيير جنسيت پدر، وى را از عنوان «ابّ» (پدر) خارج نمى‌سازد، ولى بايد گفت: عنوان «ابّ» بايد همراه با صفت «رُجوليت» (مردانگى) باشد و فرض اين است كه پدر پس از تغيير جنسيت از عنوان مردى خارج شده و به زن تبديل شده است. بنابراين عنوان ولايت از وى ساقط مى‌گردد [1].

بررسى دليل اول و دوم‌

در جواب دليل اول مى‌توان گفت: به صرف تشكيل شدن نطفه از آب شخص (اسپرم)، عنوان پدرى بر او صدق مى‌كند. براى مثال، اگر مرد با همسرش مجامعت كند و سپس مرد براى هميشه غايب گردد و فرزند به وجود آيد، شكى نيست كه آن مرد، پدر فرزند محسوب مى‌شود، در حالى كه هيچ نقشى نداشته مگر ادخال منى در رحم مادر بچه و همين مقدار براى صدق عنوان «ابّ» كافى است، اگر چه جنسيت او تغيير يابد. [2] همان طور كه بارها بيان شد عنوان «ابّ و امّ» از عناوين خاص است كه پس از تغيير جنسيت هر يك، اين عنوان زايل نشده و صدق عرفى در اطلاق اب و ام باقى خواهد بود. حتى به اعتقاد برخى فقيهان اسلامى مى‌توان ولايتى كه قبلًا براى اين شخص وجود داشته، استصحاب كرد. آيت‌الله‌ محمد مؤمن‌ مى‌گويد:

ممكن است براى كسى اين توهم پيش آيد كه پس از تغيير جنسيت، موضوع استصحاب باقى نمى‌ماند. به چنين سخنى نبايد گوش فرا داد، زيرا روشن است كه اين شخص، همان كسى است كه در پيش، ولايت او بر فرزندانش ثابت شده بود [بنابراين موضوع باقى است‌]. [3] در مقابل، عده‌اى با استصحاب ولايت به دليل تغيير موضوع، مخالفند. [4]

[1]. ر. ك: كلمات سديدة، ص 115.

[2]. همان، ص 115.

[3]. همان، ص 115.

[4]. سيد محمد صدر، ماوراء الفقه، ج 6، ص 138؛ سيد محسن خرازى، تغيير الجنسية، فقه اهل البيت (ع)، ش 23.