د) آيت‌الله حسين على منتظرى: در پرسش و پاسخ از ايشان چنين آمده است:

پرسش: بعضى از زنان و مردان در خود احساس جنس مخالف مى‌كنند و بعضاً اگر تغيير جنسيت ندهند احتمال اقدام به خودكشى در آنان هست. آيا اصولًا تغيير جنسيت جايز است؟

پاسخ: به طور كلى، دليلى بر حرمت تغيير جنسيت نداريم و اگر حال آن‌ها به نحوى باشد كه تغيير جنسيت براى آن‌ها ضرورت داشته باشد بعيد نيست كه واجب باشد. [1] در صورت ضرورت معالجه، اقدام به عمل جراحى مانع ندارد، و در صورت تغيير جنسيت تمام احكام بعد از تغيير از حيث محرميت و ازدواج و غير اين‌ها جارى مى‌شود. [2] دليل پنجم: جواز تغيير جنسيت به دليل حديث رفع‌

علاوه بر مطالب پيش گفته، به استناد حديث رفع بر جواز تغيير جنسيت استناد شده است. برخى صاحب نظران در اين باره مى‌گويد:

چون دليلى بر حرمت تغيير جنسيت وجود ندارد، و مقتضاى حديث رفع، جواز ظاهرى تغيير جنسيت است. [3] امام صادق (ع) به نقل از پيامبر اكرم (ص) مى‌گويد:

نُه چيز از امت من برداشته شده است: اشتباه، فراموشى، اكراه، آن‌چه نمى‌دانند، آن‌چه بر آن توانايى ندارند، آن‌چه بر آن مضطر شده‌اند، حسد، تفألّ و انديشه‌هاى وسوسه آميز درباره مردم تا زمانى كه بر زبان نياورده‌اند. [4] براساس حديث فوق، چنان‌چه فردى را از روى جهل انجام داده باشد (ما لا يعلمون) از نظر شرعى مواخذه نخواهد شد. از آن جايى كه، مفروض اين است كه براى حرمت‌

[1]. حسين على منتظرى، رساله استفتاءآت، ج 2، ص 408.

[2]. حسين على منتظرى، احكام پزشكى، ص 113- 114.

[3]. احمد مطهرى، مستند تحرير الوسيله (المسائل المستحدثه)، ص 190: «لعدم الدليل على الحرمة، و مقتضى حديث الرفع جوازه ظاهراً».

[4]. شيخ صدوق، الخصال، ص 417.