«شأن و كرامت انسانى» از واژه‌هايى است كه در اسناد مختلف حقوق بشرى بارها بدان تصريح شده، ليكن هيچ تعريفى از آن بيان نشده است. فرهنگ آكسفورد در تعريف كرامت (شرافت) [1] بيان مى‌كند: «واژه‌ى كرامت تعريف مى‌شود به كيفيت يا حالت ارزشمند بودن، محترم بودن يا تكريم و تعظيم.» [2] اما به نظر مى‌رسد تدوين‌كنندگان اين اسناد در به كار بردن اين اصطلاح، بيش از هر كسى، از انديشه‌هاى امانوئل كانت‌ [3] تأثير پذيرفته‌اند. كانت، با تأكيد بر ارزش ذاتى انسان، بر اين باور است كه انسان يگانه موجود داراى شخصيت است. انسان به عنوان شخصيت (انسان ذاتى)، صرفاً وسيله‌اى براى غايات ديگر، حتّى غايات خاص خود، نيست؛ بلكه خود به عنوان غايت فى‌نفسه ارزيابى مى‌شود؛ يعنى داراى شكوهى (ارزش مطلق درونى) است كه به موجب آن، هر موجود عاقل ديگرى در جهان را به حرمت نهادن به خود ملزم مى‌كند. [4] وى‌مى‌گويد: به لحاظ حقوقى، انسانيت انسان متعلّق احترامى است كه مى‌تواند آن را از ديگران مطالبه نمايد. به لحاظ اخلاقى نيز، انسان هيچ‌گاه نبايد چنين ارج و حرمتى را از دست بدهد. [5] مك دوگال‌ [6]، لاسول‌ [7] و چِن‌ [8] تصريح نموده‌اند مطالبات حقوق بشر درخواست‌هايى است براى سهيم شدن گسترده در تمام ارزش‌هايى كه حقوق بشر به آن‌ها وابسته است و مى‌توان تمام آن‌ها را زير عنوان «كرامت» جاى داد. اينان معتقدند هشت ارزش در مجموع، كرامت و شرافت انسانى را رقم مى‌زند: قدرت؛ ثروت؛ احترام؛ رفاه؛

[1].Dignity.

[2]

. The Oxford Encyclopedic English Dictionary, New York, Clarendon Press,, p .." The term dignity is defined as" the state of being worthy of honour or respect".

[3].Immanuel Kant.

[4]. امانوئل كانت، فلسفه‌فضيلت، ص 121.

[5]. همان.

[6].McDougal.

[7].Lasswell.

[8].Chen.