تحقيرآميز نوعى جنايت به كرامت انسان است؛ كه مخالف و مغاير با اهداف منشور سازمان ملل متحد بوده، و به دليل نقض حقوق بشر و آزادى‌هاى اساسى مطرح شده در اعلاميه جهانى حقوق بشر، محكوم است.»

ماده 3: «هيچ دولتى شكنجه يا ديگر مجازات‌ها يا رفتارهاى غيرانسانى، ظالمانه و يا تحقيرآميز را مجاز نمى‌شمارد يا مسامحه نمى‌نمايد ...». [1] 3. قواعد 31، 32، 33 و 34، از قواعد حداقل استاندارد رفتار با زندانيان 1977 م:

قاعده 31: «تنبيه بدنى، تنبيه از طريق قراردادن در سلول تاريك، و تمامى انواع تنبيههاى ظالمانه، غيرانسانى و تحقيرآميز به طور كامل به عنوان تنبيه جهت تخلفات انتظامى ممنوع خواهد بود.»

قاعده 32: «1. تنبيه با استفاده از حبس انفرادى بسته و يا كاهش جيره هرگز اعمال نخواهد شد؛ مگر اين كه مسؤول پزشكى، زندانى را معاينه و به طور كتبى گواهى كند كه براى تحمل آن داراى شرايط مناسب است.

2. همين امر درباره هرگونه تنبيه ديگرى كه امكان دارد سلامتى جسمى يا روانى زندانى را به مخاطره اندازد، صادق است. اين گونه تنبيهها هرگز مغاير با اصل ياد شده در قاعده 31 نخواهد بود».

قاعده 33: «تجهيزات محدودكننده مثل دستبند، زنجير، وسايل آهنى و جليقههايى كه فرد را در حالت خاصى نگاه ميدارد، نبايد به عنوان تنبيه به‌كار رود. از روش زنجيركردن نيز نبايد به عنوان يك اقدام محدودكننده استفاده كرد ...». [2] 4. مادّه 5 نظامنامه رفتار مأموران اجراى قانون، 1979 م:

«هيچ يك از مأموران اجراى قانون نبايد به اعمال شكنجه و رفتار يا مجازات، ظالمانه، غيرانسانى و يا تحقيرآميز اقدام نمايد، و يا نسبت به آن مسامحه‌

[1]

. Declaration on the Protection of All Person from being subjected to Torture and other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment,, Articles and; U. N. Doc. A/( XXX ), December.

[2]

. Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners, Rules,,,; U. N. Doc. E/( ).