فصل دوم ممنوعيّت شكنجه و ساير سوءرفتارها نسبت به كودكان‌

در اين فصل نيز اسناد مربوط به بررسى ممنوعيّت شكنجه و ساير سوء رفتارها را به دو دسته تقسيم كرده‌ايم. در مبحث يكم، ممنوعيّت شكنجه و ساير سوء رفتارها را در اسناد جهانى و منطقه‌اى پى‌مى‌گيريم و در مبحث دوم نيز اين ممنوعيّت را در ديگر اسناد بين‌المللى حقوق بشر بررسى خواهيم كرد.

مبحث‌يكم: ممنوعيّت سوءرفتاها در اسناد جهانى و منطقه‌اى‌

آن‌چه در اين زمان راجع به شكنجه و ديگر سوء رفتارها در اسناد و جوامع مشهود است، اين كه: ممنوعيّت شكنجه و رفتارهاى غيرانسانى، يكى از مهم‌ترين ارزش‌هاى اساسى جوامع دمكراتيك به شمار آمده، [1] و آزادى از شكنجه و ساير رفتارهاى غيرانسانى در زمره حقوق غيرقابل انحراف (غيرقابل تعليق) [2] است. از اين رو، در

[1]

. Chahal v. United kingdom, European Court,( )EHRR at; quoted at: Clare Ovey and Robin White, Op. cit, p..

[2].Non -Derogable Rights ;

سه كنوانسيون بسيار مهم حقوق بشرى، حاوى مقرّره‌اى است كه به دولت‌هاى عضو اجازه مى‌دهد، در شرايط اضطرارى و فوق العاده، اجراى بسيارى از حقوق را به حالت تعليق درآورند. مادّه‌ى 4 ميثاق بين‌المللى حقوق مدنى و سياسى، مادّه‌ى 15 كنوانسيون اروپايى حقوق بشر و مادّه‌ى 27 كنوانسيون آمريكايى حقوق بشر به اين امر اختصاص يافته است. با اين حال، برخى از حقّ‌ها- هم‌چون: حقّ حيات، مصونيت از شكنجه، مجازات يا رفتار ظالمانه يا خلاف انسانى يا ترذيلى، حقّ آزادى فكر، وجدان و مذهب و ...- از چنان اهمّيت و اعتبارى برخوردارند كه به هيچ روى قابليت تعليق ندارند؛ و رعايت اين حقوق در هر شرايط و اوضاع و احوالى حتّى شرايط استثنايى، جنگ و وضعيّت اضطرارى كه حيات ملّت را تهديد مى‌كند، ضرورى است. به چنين حقوقى كه اجراى آن‌ها تحت هيچ شرطى به تعليق نمى‌افتد، حقوق غير قابل تعليق گويند. (به نقل از: ناصر قربان نيا، تعليق اجراى حقوق بشر در شرايط اضطرارى، فقه و حقوق، سال سوم، شماره 12، بهار 1386، صص 56 و 57.)