يكى
از اقسام كلّى تلقيح مصنوعى آن است كه نطفه مردى را در رحم زنى كه زوجه شرعى و
قانونى او نيست قرار داده و با تخمك او تلقيح كنند.
اين
صورت خود داراى دو صورت كلّى است:
صورت
اوّل: علّت نابارورى زن، از شوهر است، به طورى كه اسپرم او به هيچ وجه
قدرت باردار كردن زن را ندارد، از اين روى نطفه مردى ديگر را با تخمك همسر او
تلقيح مىكنند.
صورت
دوّم: علّت نابارورى خود زن است. در اينجا اسپرم شوهر او را با تخمك زنى
ديگر تلقيح مىكنند. از اين صورت، فرضهاى مختلفى پديد مىآيد كه سه قسم كلى آن
عبارت است از:
1.
زن دريافت كننده اسپرم، همسر قانونى مردى ديگر است.
2.
زن دريافت كننده همسر كسى نيست.
3.
آن زن همسر ديگر يا كنيز شوهر زن اوّل است.
هر
چند هر دو صورت فوق را با همه فرضهايشان، مىتوانيم تحت اين عنوان كلّى قرار دهيم
كه «ميان نطفه مرد و زنى كه هيچ نسبت