شكل اول: تلقيح نطفه مرد، در رحم همسر شرعى خودش‌

اولين قسم از اقسام تلقيح مصنوعى اين است كه نطفه مردى را به وسيله ابزار پزشكى، در مهبل يا رحم زوجه شرعى خودش قرار دهند.

معمولًا اين فرض در صورتى است كه به دليل مشكلات نازايى زن، مثل اختلال در تخمك گذارى، يا ضعف اسپرم مرد، امكان تلقيح از راه طبيعى وجود ندارد، ناگزير در شرايطى خاص و با استفاده از ابزار و وسايل مخصوص، اسپرم مرد در رحم زن شرعى او قرار داده مى‌شود، تا لقاح با تخمك صورت گيرد.

البتّه در پاره‌اى موارد، تلقيح در خارج رحم صورت مى‌گيرد، سپس ماده حاصله را براى رشد و تبديل به جنين، در رحم زن قرار مى‌دهند.

به هر حال، سؤال اين است كه آيا از نظر شرعى اين شكل از تلقيح، جايز است يا خير؟

در بررسى اين سؤال و دستيابى به پاسخ آن، در دو مقام بحث مى‌كنيم:

مقام اول: حكم فقهى اين صورت به خودى خود.

مقام دوم: حكم فقهى اين صورت با توجّه به موانع شرعى ديگر.