الشريعه به دنبال بررسى و يافتن اين موضوع هستند كه هدف خداوند از تشريع اين قوانين چه بوده است و چه غايتى را دنبال كرده است. بدين ترتيب، با استفاده از آن هدف و غايت، به استنباط و اجتهاد مى‌پردازند.

به عنوان مثال مى‌گويند يكى از اهداف شارع از تشريع قوانين و احكام نكاح، حفظ نسل است به همين شكل انسانى، به گونه‌اى كه پدر و مادر وى معين و مشخص باشد و سير تكاملى و تكوين او، تا تبديل به جنين كامل و تولد، به همان شكلى باشد كه خداوند متعال در قرآن كريم بدان اشاره دارد [1]. بدين ترتيب ستفاده مى‌شود كه هر راهى بر خلاف آن، ولو آن كه از جهت علمى ممكن باشد، خلاف غايت و مقصد شريعت است، چرا كه شارع مقدس، احسن تقويم را اين راه قرار داده است و هدف او آن است كه انسان از راه احسن تقويم متولد شود.

بعضى نيز آنقدر در اينجا جمود كرده، تا آنجا كه مى‌گويند: لقاح ميان زن و شوهر، فقط از راه طبيعى جايز است و از راه‌هاى غير طبيعى و با تلقيح مصنوعى- به شكل اول- جايز نمى‌باشد.

به هر حال، در صورت مذكور، اگر بخواهيم جنين انسانى را به وسيله تخمك حيوان يا گياه به دست آوريم، اين با غرض و هدف شارع سازگار نمى‌باشد.

البته اين مطلب را به عنوان دليلى مستقل نمى‌پذيريم، بلكه مى‌توان آن را فتح بابى دانست براى بررسى‌هاى بيشتر پيرامون اين نوع از ادلّه فقهى.

[1]. المؤمنون (23): 14.