طريق اوّل به جهت «محمّد بن على الكوفي أبي سمينه الصيرفي» ضعيف است و طريق دوّم صحيح مى‌باشد.

امّا سند روايت در علل چنين است:

حدثنا علي بن أحمد قال حدثنا محمّد بن أبي عبد الله عن محمّد بن إسماعيل عن علي بن العباس عن القاسم بن الربيع الصحاف عن محمّد بن سنان.

در مورد سند فقيه دو احتمال وجود دارد:

احتمال اول آنكه همان سند علل باشد.

احتمال دوم آنكه يكى از دو سند مذكور در مشيخه باشد.

به هر حال بر اساس هر يك از اين دو احتمال، سند روايت مشتمل بر افرادى غير موثّق و ضعيف است، مگر سند دوم مشيخه كه از على بن ابراهيم نقل كرده است.

از اين مهم‌تر، خود محمّد بن سنان، در توثيق و تعديل او سخن بسيار و اقوال مختلف است. از اين روى در بحث سندى تنها به بررسى محمّد بن سنان اكتفا مى‌كنيم.

محمّد بن سنان، از جمله افرادى است كه هم جرح دارد و هم تعديل.

كشى و نجاشى و علّامه او را ضعيف دانسته‌اند [1].

شيخ طوسى مى‌گويد:

وقد طعن عليه و ضعف‌ [2].

[1]. اختيار معرفة الرجال: 326، رقم 729، رجال النجاشي: 328، رقم 888، خلاصة الأقوال: 251، رقم 17.

[2]. الفهرست: 143، رقم 609.