سنت وحديث به توضيح مفاد اين آيه پرداخت و پرده از مقصد حقيقى آيه برداشت.

اين جريان درست مانند اين است كه افراد خردمند و پخته اشياى بسيار قيمتى و گرانبها را در درون خانه در ميان اشيايى قرار مى دهند كه براى بيگانه چندان جلب توجه نكند هر چند خود اهل خانه، از درون آن آگاه مى باشند.

عين اين جريان بر آيه 3 از سوره ى مائده:(...اَلْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دينِكُمْ فَلا تَخْشَوهُمْ وَاخْشَونِ الْيَومَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَرَضيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ ديناً...) حاكم است. اين بخش در ميان آيه مربوط به احكام لحوم وارد شده است و آيه از سه بخش تشكيل يافته است:

1. (حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ...) .

2. (اَلْيَومَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا...) .

3. (فَمَنِ اضْطُرَّ فِى مَخْمَصَة...) .

بخش دوم، ارتباطى به بخش اول و سوم ندارد حتى اگر از وسط آيه برداشته شود، لطمه اى به مضمون آيه وارد نمى سازد و فقط براى مصالح سياسى وعدم ايجاد حساسيت، درميان آيه ى مربوط به احكام گوشتها قرار گرفته است.