39

مفهوم عصمت و ريشه هاى تاريخى آن

پرسش: مفهوم عصمت و ريشه هاى تاريخى آن چيست؟

پاسخ: لفظ «عصمت» با تمام مشتقاتش در قرآن، سيزده بار وارد شده است و اين لفظ از نظر «ريشه شناسى» يك معنى بيش ندارد و آن «تمسّك و نگاهدارى» و «منع و بازدارى» است.[1] و در قرآن نيز در همين معنى به كار رفته است. مثلاً: قرآن مجيد به هنگام دعوتِ افراد با ايمان به تمسك به ريسمان الهى از ماده ى «عصمت» كمك مى گيرد و چنين مى فرمايد:

(وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعاً وَلا تَفَرَّقُوا...).[2]

«به حبل الهى چنگ بزنيد و آن را نگاه داريد و متفرق نشويد».

باز در بيان امتناع يوسف از پذيرش دعوت زن عزيز اين كلمه را به كار مى برد و مى گويد:

(...وَلَقَدْ راوَدْتُهُ عَنْ نَفْسِهِ فَاسْتَعصَمَ...) .[3]

«يوسف را به سوى خود دعوت كردم ولى او خوددارى كرد».