طبق نظريه «لامارك» تصور خلقت جداگانه براى هر دسته از جانوران، بى اساس است و تقسيم جانوران به نام انواع، امرى غير طبيعى است، بلكه اساساً در طبيعت، نوع وجود ندارد، و آن چه هست، افراد جانوران مختلف است.

«لامارك» راجع به طرز پيدايش اعضا در جانوران، چنين اظهار نظر مى كند:

وقتى گرماى افتاب به درون پيكر جانور ساده اى نفوذ مى كند، سعى دارد «مولكول ها» را از همديگر جدا سازد، ولى چون بين «مولكول»هاى بدن جانور، همواره پيوستگى خاصى موجود است، لذا بين دو عامل، نزاعى در مى گيرد، در نتيجه اين عمل، حالت كشش مخصوص در ماده زنده، ايجاد مى شود، كه «اورگاسم» نايمده مى شود.

«لامارك» قابليت تحريك را ماده زنده تحت اثر «اورگاسم» تصور مى كند.

وى مى گويد: هنگامى كه برخى از نواحى بدن، تحت اثر يك عامل خارجى بيش از نقاط ديگر تحريك گرديد، مايعات حياتى بدن، به سوى آن نقطه بهتر كشانده شده، در نتيجه اين عمل، كشش مخصوص در ناحيه تحريك شده ايجاد گشته و ساختمان مخصوصى ظاهر مى گردد، و با اين روش اعضاى جديد بوجود مى آيد.

او معتقد است كه جانوران عالى تر كه اعضاى مختلف دارند، مى توانند با