پاكى و پيراستگى از گناه، شرط ديگر زعامت است. امام صادق(عليه السلام)مى فرمايد:

«اتقوا الحكومة فانّ الحكومة انّما هى للامام العالم بالقضاء العادل فى المسلمين».[1]

«از حكومت و فرمانروايى بپرهيزيد زيرا حكومت از آن پيشواى دانا و آگاه از اصول داورى، و عادل و دادگر در ميان مسلمانان است».

مورد روايت هر چند، قاضى در اسلام است ولى از آن جا كه مقام زعامت بالاتر و برتر از مقام قضاوت است قطعاً در او نيز چنين شرطى لازم خواهد بود.

جايى كه پيشواى مردم در حال نماز (كه فقط مقام پيشوايى را چند دقيقه آن هم در خصوص نماز، اشغال مى كند) بايد عادل باشد، قطعاً زمامدار مسلمانان كه زمام امور آنان را در كليه شئون به دست گرفته است بايد عادل و پاكدامن باشد.

اگر اسلام در والى و حاكم و در قضاى و داور، مرد بودن را شرط مى كند، نه از اين نظر است كه مى خواهد از مقام زن بكاهد و يا او را تحقير نمايد، نه، بلكه اين كار، به خاطر رعايت شرايط طبيعى و خصايص خلقت و آفرينشى زن است.

اصول تقسيم كار ايجاب مى كند كه هر كارى به اهل و شايسته آن، سپرده گردد از آن جا كه زن، يك موجود عاطفى است; لذا كارهايى كه به صلابت و